Voeding Groene Watersalamander
Dieet
De groene watersalamander eet kleine naaktslakken, regenwormen en bepoederde krekels. Het voer hoeft niet levend gegeven te worden. Het kan gegeven worden met een voedertang. Wanneer daarmee gewiebeld wordt, wordt een levende prooi nagebootst. Het voer kan op het landgedeelte aangeboden worden.
Nutriëntenbehoefte
Het natuurlijke voedsel van groene watersalamanders is veel gevarieerder en rijker aan voedingsstoffen dan voedseldieren. Het is dus belangrijk vitaminen en mineralen toe te voegen aan het dieet van de groene watersalamander. Dit kan door insecten te bepoederen met een multi-vitaminen- en mineralenpreparaat.
Vitaminen
Een vitamine A tekort zorgt voor oog- en huidproblemen. Deze problemen kunnen opgelost worden door vitamine A toe te voegen aan het voedsel. Een tekort aan vitamine B geeft problemen met de huid en de spijsvertering. Vitamine D3 is nodig voor de calcium opname. Vitamine D3 wordt met behulp van ultraviolet licht (zonlicht) in de huid gemaakt. Ultraviolet licht kan niet door glas heen. Aan dieren in een glazen vivarium dient vitamine D3 of ultraviolet licht gegeven te worden. Vitamine E is bevorderend voor de vruchtbaarheid en zit veel in vruchten of kiemen. Vitamine H is nodig voor de stofwisseling, een tekort kan een schilferachtige huid, spierverzwakking en vertraagde groei tot gevolg hebben.
Mineralen
De groene watersalamander heeft een inwendig skelet, voor de opbouw hiervan is calcium (kalk) en fosfor nodig. Het voedsel moet 1,5 keer zoveel calcium dan fosfor bevatten. Een kalkgebrek, in het voedsel, kan rachitis veroorzaken. Dit heeft tot gevolg dat het dier sponsachtige, misvormde en zwakke botten heeft of dat de eieren slecht zijn of een slechte uitkomst van de eieren (mismaakte of dode jongen) optreedt.
Naast calcium en fosfor zijn ook natrium, kalium en magnesium in redelijke mate nodig. Jodium, koper, mangaan, zink, selenium en ijzer zijn in minder mate nodig, maar het geheel ontbreken van deze mineralen kan ernstige gevolgen hebben.
Vitaminen
Een vitamine A tekort zorgt voor oog- en huidproblemen. Deze problemen kunnen opgelost worden door vitamine A toe te voegen aan het voedsel. Een tekort aan vitamine B geeft problemen met de huid en de spijsvertering. Vitamine D3 is nodig voor de calcium opname. Vitamine D3 wordt met behulp van ultraviolet licht (zonlicht) in de huid gemaakt. Ultraviolet licht kan niet door glas heen. Aan dieren in een glazen vivarium dient vitamine D3 of ultraviolet licht gegeven te worden. Vitamine E is bevorderend voor de vruchtbaarheid en zit veel in vruchten of kiemen. Vitamine H is nodig voor de stofwisseling, een tekort kan een schilferachtige huid, spierverzwakking en vertraagde groei tot gevolg hebben.
Mineralen
De groene watersalamander heeft een inwendig skelet, voor de opbouw hiervan is calcium (kalk) en fosfor nodig. Het voedsel moet 1,5 keer zoveel calcium dan fosfor bevatten. Een kalkgebrek, in het voedsel, kan rachitis veroorzaken. Dit heeft tot gevolg dat het dier sponsachtige, misvormde en zwakke botten heeft of dat de eieren slecht zijn of een slechte uitkomst van de eieren (mismaakte of dode jongen) optreedt.
Naast calcium en fosfor zijn ook natrium, kalium en magnesium in redelijke mate nodig. Jodium, koper, mangaan, zink, selenium en ijzer zijn in minder mate nodig, maar het geheel ontbreken van deze mineralen kan ernstige gevolgen hebben.
Voedingsplaats en voedingsschema
Volwassen groene watersalamanders mogen dagelijks gevoerd worden. Jonge dieren mogen meerdere malen per dag een klein beetje voer krijgen. Het is belangrijk niet opgegeten levende voedseldieren te verwijderen uit het vivarium. Deze dieren kunnen de rustende salamanders storen of beschadigen.
Handopfok
De groene watersalamander heeft 1 legsel per jaar met ongeveer 200 eieren. Leg de eieren, met de plant waarop ze gelegd zijn, in een aparte kweekbak, onder water, met een watertemperatuur van 17°C. Houdt ze daar 20 tot 35 dagen. De eieren komen na drie tot 5 weken uit. Hierna kunnen de larven zich op twee manieren ontwikkelen.
Als het waterniveau zakt, dit kan gedaan worden door water te verhevelen, tijdens de metamorfose (gedaanteverwisseling van larf tot volwassen dier), 3 maanden na het uitkomen van de eieren, dan gaan de larven aan land. Het dier ontwikkelt zich dan als een oranje of rode landsalamander. Dan leven de dieren tussen vochtige turf of bosgrond en mos. Er moet dan dagelijks gesproeid worden. Na één tot drie jaar moet dan de waterstand verhoogd, tot minimaal 10 cm, worden, zodat de dieren hun volwassen, groene aquatische stadium ingaan.
Als het waterniveau hoog genoeg blijft, blijven de larven aquatisch leven en krijgen ze snel hun volwassen kleur.
De jonge dieren kunnen gevoerd worden met zeer klein, levend voedsel, zoals kleine waterinsecten.
Als het waterniveau zakt, dit kan gedaan worden door water te verhevelen, tijdens de metamorfose (gedaanteverwisseling van larf tot volwassen dier), 3 maanden na het uitkomen van de eieren, dan gaan de larven aan land. Het dier ontwikkelt zich dan als een oranje of rode landsalamander. Dan leven de dieren tussen vochtige turf of bosgrond en mos. Er moet dan dagelijks gesproeid worden. Na één tot drie jaar moet dan de waterstand verhoogd, tot minimaal 10 cm, worden, zodat de dieren hun volwassen, groene aquatische stadium ingaan.
Als het waterniveau hoog genoeg blijft, blijven de larven aquatisch leven en krijgen ze snel hun volwassen kleur.
De jonge dieren kunnen gevoerd worden met zeer klein, levend voedsel, zoals kleine waterinsecten.